Turkus

Pochodzenie
Turkus występuje jako masa skalna. Jego niebieski kolor jest wynikiem obecności miedzi, a sporadyczne ślady żelaza są odpowiedzialne za zielonkawy odcień. Turkusowe złoża tworzą się zwykle w bogatym w żelazo wapieniu lub piaskowcu. Ciemno-brązowe ślady są pozostałością skały macierzystej i wyglądem przypominają pęknięcia lub nitki. Nazywane są „macierzą”.
Najlepszej jakości turkus znajduje się w Iranie. Jego złoża spotyka się również w Afganistanie, Argentynie, Australii, Brazylii, Chinach, Izraelu, Meksyku, Tanzanii i USA.
Większość turkusów, które wydobywa się w kopalniach, jest blada i ma zielonkawy meszek, który nie jest zbyt atrakcyjny. W związku z tym, powstały różne techniki mające na celu podniesienie jakości i urody tego kamienia. Można go również zrekonstruować - małe cząstki turkusu lub jego proszek są łączone za pomocą żywicy, a następnie wypalane.

Nazwa
Nazwa pochodzi od Turcji, przez którą kiedyś przebiegał szlak handlowy z Persji do Europy - tzn. turecki kamień.

Historia
Turkus był jednym z pierwszych kamieni szlachetnych, które zostały wydobyte. Znany był przed 3000 r. p.n.e., a najprawdopodobniej jeszcze przed pierwszą dynastią starożytnego Egiptu. Maska pochówkowa i grób króla Tutanchamona były ozdobione tym kamieniem. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że kolor niebieski jest symbolem regeneracji, dlatego ceniono turkus ze względu na jego właściwości dekoracyjne i mistyczne.